نام : عباس
نام خانوادگی : رنجبر
تاریخ تولد : 1318
سال انتخاب : 1381
برگزیده شده در حوزه : آموزش
برگزیده دوره : نهم
عباس رنجبر در سال 1318 در روستای فردو از توابع شهر قم و در خانواده ای کشاورز دیده به جهان گشود. مرحوم پدرش تمایل داشت او را نزد خود در کار کشاورزی مشغول سازد. اما مرحوم مادرش بسیار مشتاق بود که عباس را برای آموزش قرآن راهی مکتبخانة روستا نماید. وقتی او عذر همسر را در ناتوانی پرداخت حقالزحمة معلم شنید، بیدرنگ گفت: «من کرباس میبافم و مزد معلمش را میپردازم».
این چنین بود که با موافقت پدر، در هفت سالگی برای یادگیری قرآن نزد مرحوم ملاحسین علی اردهالی رفت و علاوه بر روخوانی و روانخوانی قرآن، مختصری از قواعد تجوید و مخارج حروف را در حد صحت قرائت نماز آموخت.
جدیت و پیگیری مادر به حدی بود که حتی پس از گذشت این دورة دو ساله، هفتهای یک نفر از اهالی روستا که آشنای به قرآن بود را به منزل دعوت میکرد و با پذیرایی مفصل، از ایشان تقاضا میکرد که فرزندش را مورد ارزیابی قرار داده و از این طریق نگذارد آنچه از روخوانی قرآن آموخته را از یاد ببرد.
فراهم نبودن زمینة کسب و کار برای اهالی روستا در آن سالها مهمترین عاملی بود که ساکنان به ویژه جوانان را راهی شهرهای اطراف می کرد. او نیز که 18 ساله بود به همین دلیل به تهران مهاجرت کرد و در یک نانوایی مشغول به کار شد و در اوقات بیکاری به مطالعه کتاب مخصوصاً کتب دینی و مذهبی میپرداخت. پس از مدتی مطلع شد که در مسجد المصطفی در چهارراه حسن آباد تهران علاوه بر اقامة نماز جماعت به امامت مرحوم مسجد جامعی، جلسة آموزش قرائت قرآن به مدیریت مرحوم استاد حاج حسن بیگلری صاحب کتاب «سرالبیان فی علم القرآن» برپاست. پیش از عباس برادرش نیز از جمله شرکتکنندگان در این جلسه به شمار میرفت. عباس در سال 1336 برای اولین بار در این جلسه شرکت کرد اما جلسات نخست را فقط به استماع قرائت دیگران گذراند تا اینکه بالاخره به تقاضای مرحوم بیگلری به قرائت قرآن در این جلسه پرداخت و به شدت مورد تشویق استاد قرار گرفت. این موضوع عزم وی را برای حضوری جدی و مستمر در جلسه تشدید کرد.
مرحوم استاد بیگلری یک سرهنگ ارتشی بسیار متدین و مذهبی و بسیار خوش برخورد بود به نحوی که هرکس برای نخستین بار در جلسه حاضر میشد، معمولاً به ادامة این حضور میانجامید.
پس از مدتی ادارة اوقاف اقدام به دایر نمودن یک دوره آموزشی هشت ماهه در زمینة تجوید نمود که استاد آن مرحوم بیگلری بود. به دلیل آنکه این دوره توسط اوقاف آن زمان برپا شده بود، عباس رنجبر مایل به شرکت در آن نبود اما اصرار استاد بیگلری و استفتایی که از برخی بزرگان از جمله مرحوم آیتالله آملی مبنی بر جواز شرکت در این دوره به عمل امده بود، موجب شد او نیز در این برنامه که اتفاقاً یکی از پرمحتواترین دورههای آموزشی بود، شرکت جوید. در کنار این دوره، دورة آموزش صرف و نحو نیز برپا بود که ادارة آن را مرحوم استاد سید حسین میرخان بر عهده داشت.
در سال 1344 عدهای نزد استاد بیگلری آمدند و از ایشان تقاضا کردند تا استادی جلسة قرآن آنها را بر عهده بگیرد. از آنجا که محل این جلسه به محل سکونت استاد رنجبر نزدیک بود، مرحوم استاد بیگلری وی را به آن ها معرفی نمود. رنجبر ابتدا از پذیرفتن این تقاضا امتناع کرد اما با تأکید مرحوم بیگلری پذیرفت و حتی تا دو سال پس از مراجعت به قم، از این شهر برای شرکت در جلسه مذکور به تهران رفت و آمد میکرد. وی در سال 1352 مجدداً به قم بازگشت و سکونت یافت. از همان ابتدا جلسات قرآن در منازل اعضا تشکیل میشد. اگرچه مدتی این جلسات به صورت مقطعی در تکیه حاج علی خان یا همان حسینیّه شهدای فعلی برگزار شد اما دوباره به حالت اول برگشت و از مسجد آبشار و سپس مسجد محمدیه پی گرفت شد. اکنون نیز این جلسات در مسجد امام حسین (ع) در 45 متری عمار یاسر شهر قم بحمدالله ادامه دارد.
وقتی جلسات در مسجد محمدیه برپا میشد، در طول 24 سال در ماه مبارک رمضان هر سال مسابقات قرآن نیز برگزار میگردید که با استقبال فراوان و حضور جمعیت انبوه حتی در خارج از فضای مسجد مواجه میشد. گاه عدهای از جوانان اراک به قصد آموختن قرآن به سبک جدید با اتوبوس به قم میآمدند و در جلسات مسجد محمدیه شرکت مینمودند.
با این حال فعالیت قرآنی استاد عباس رنجبر به تشکیل جلسه در مسجد محمدیه منحصر نمیشد. وی مدتی را در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ونیروی مقاومت بسیج و نیز مدارس طلاب علوم دینی و برخی محلات دیگر شهر به تدریس و آموزش قرآن مشغول بود. او همچنین در زادگاهش روستای فردو جلسهای دایر نمود که بعدها اساتید چند جلسه دیگر از میان اعضای همین جلسه برخاستند. استاد رنجبر در زمینة داوری تجوید مسابقات قرآنی در شهرهای تهران، مشهد، اراک و کرمان تجاربی کسب کرده است.